11ای خداوند بهخاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.
12کیست آن آدمی که از خداوند میترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.
13جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد. و ذریت او وارث زمین خواهند شد.
14سر خداوند با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را تعلیم دهد.
15چشمان من دائم بسوی خداوند است زیرا که او پایهای مرااز دام بیرون میآورد.
16بر من ملتفت شده، رحمت بفرما زیرا که منفرد و مسکین هستم.