مزامیر 19:1-14

¹برای سالار مغنیان. مزمور داود آسمان جلال خدا را بیان می‌کند وفلک از عمل دستهایش خبر می‌دهد.

²روز سخن می‌راند تا روز و شب معرفت را اعلان می‌کند تا شب.

³سخن نیست و کلامی نی و آوازآنها شنیده نمی شود.

⁴قانون آنها در تمام جهان بیرون رفت و بیان آنها تا اقصای ربع مسکون.

⁵خیمه‌ای برای آفتاب در آنها قرار داد؛ و او مثل داماد از حجله خود بیرون می‌آید و مثل پهلوان ازدویدن در میدان شادی می‌کند.

⁶خروجش ازکرانه آسمان است و مدارش تا به کرانه دیگر؛ وهیچ‌چیز از حرارتش مستور نیست.

⁷شریعت خداوند کامل است و جان رابرمی گرداند؛ شهادات خداوند امین است و جاهل را حکیم می‌گرداند.

⁸فرایض خداوند راست است و دل را شاد می‌سازد. امر خداوند پاک است و چشم را روشن می‌کند.

⁹ترس خداوند طاهراست و ثابت تا ابدالاباد. احکام خداوند حق وتمام عدل است.

¹⁰از طلا مرغوب تر و از زرخالص بسیار. از شهد شیرینتر و از قطرات شانه عسل.

¹¹بنده تو نیز از آنها متنبه می‌شود، و درحفظ آنها ثواب عظیمی است.

¹²کیست که سهوهای خود را بداند؟ مرا ازخطایای مخفی‌ام طاهر ساز.

¹³بنده ات را نیز ازاعمال متکبرانه باز دار تا بر من مسلط نشود؛ آنگاه بی‌عیب و از گناه عظیم مبرا خواهم بود.

¹⁴سخنان زبانم و تفکر دلم منظور نظر تو باشد، ای خداوند که صخره من و نجات‌دهنده من هستی!