9آسمان را خم کرده، نزول فرمود و زیر پای وی تاریکی غلیظ می‌بود.
10برکروبی سوار شده، پرواز نمود و بر بالهای باد طیران کرد.
11تاریکی را پرده خود و خیمه‌ای گرداگرد خویش بساخت، تاریکی آبها و ابرهای متراکم را.
12از تابش پیش روی وی ابرهایش می‌شتافتند، تگرگ و آتشهای افروخته.
13و خداوند از آسمان رعد کرده، حضرت اعلی آواز خود را بداد، تگرگ و آتشهای افروخته را.
14پس تیرهای خود را فرستاده، ایشان را پراکنده ساخت، و برقها بینداخت وایشان را پریشان نمود.
15آنگاه عمق های آب ظاهر شد و اساس ربع مسکون مکشوف گردید، از تنبیه تو‌ای خداوند، از نفخه باد بینی تو!
16پس، از اعلی فرستاده، مرا برگرفت و ازآبهای بسیار بیرون کشید.
مزامیر 18
مزامیر 18:9-16