2خداوند را گفتم: «توخداوند من هستی. نیکویی من نیست غیر از تو.»
3و اما مقدسانی که در زمیناند و فاضلان، تمامی خوشی من در ایشان است.
4دردهای آنانی که عقب (خدای ) دیگر میشتابند، بسیار خواهدشد. هدایای خونیایشان را نخواهم ریخت، بلکه نام ایشان را به زبانم نخواهم آورد.
5خداوند نصیب قسمت و کاسه من است. توقرعه مرا نگاه میداری.
6خطه های من بهجایهای خوش افتاد. میراث بهی به من رسیده است.