مزامیر 132:3-13

³که به خیمه خانه خود هرگز داخل نخواهم شد، و بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد.

⁴خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پینکی به مژگان خویش،

⁵تا مکانی برای خداوندپیدا کنم و مسکنی برای قادر مطلق یعقوب.

⁶اینک ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را درصحرای یعاریم یافتیم.

⁷به مسکن های او داخل شویم و نزد قدمگاه وی پرستش نماییم.

⁸‌ای خداوند به آرامگاه خود برخیز و بیا، تو و تابوت قوت تو.

⁹کاهنان تو به عدالت ملبس شوند ومقدسانت ترنم نمایند.

¹⁰به‌خاطر بنده خودداود، روی مسیح خود را برمگردان.

¹¹خداوند برای داود به راستی قسم خورد و از آن برنخواهدگشت که «از ثمره صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت.

¹²اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند وشهادتم را که بدیشان می‌آموزم، پسران ایشان نیزبر کرسی تو تا به ابد خواهند نشست.»

¹³زیرا که خداوند صهیون را برگزیده است وآن را برای مسکن خویش مرغوب فرموده.