88به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم.
89ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است.
90امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند.
91برای داوریهای تو تا امروز ایستاده‌اند زیرا که همه بنده تو هستند.
92اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم.
93وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای.
94من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم.
95شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم.
96برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است.
97شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم.
مزامیر 119
مزامیر 119:88-97