55ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم.
56این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم.
57خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت.
58رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما.
59در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم.
60شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.
61ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.
62در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو.
مزامیر 119
مزامیر 119:55-62