مزامیر 119:52-73

Click on verse(s) to share them!

⁵²‌ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم.

⁵³حدت خشم مرا در‌گرفته است، به‌سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند.

⁵⁴فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من.

⁵⁵‌ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم.

⁵⁶این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم.

⁵⁷خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت.

⁵⁸رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما.

⁵⁹در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم.

⁶⁰شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.

⁶¹ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم.

⁶²در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو.

⁶³من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه می‌دارند.

⁶⁴‌ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز.

⁶⁵با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش.

⁶⁶خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.

⁶⁷قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم.

⁶⁸تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز.

⁶⁹متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم.

⁷⁰دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم.

⁷¹مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم.

⁷²شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.

⁷³دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.