134مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم.
135روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز.
136نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند.
137ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است.
138شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت.
139غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کردهاند.
140کلام تو بینهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست میدارد.
141من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم.
142عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است.
143تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است.
144شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.
145به تمامی دل خواندهام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم!
146تو راخواندهام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.
147بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم.