Text copied!
CopyCompare
ترجمه قدیم - مزامیر - مزامیر 119

مزامیر 119:120-132

Help us?
Click on verse(s) to share them!
120موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم.
121داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.
122برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.
123چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.
124با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز.
125من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم.
126وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند.
127بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص.
128بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم.
129شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد.
130کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند.
131دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم.
132بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند.

Read مزامیر 119مزامیر 119
Compare مزامیر 119:120-132مزامیر 119:120-132