جامعه 7:15-25

¹⁵این همه را در روزهای بطالت خود دیدم. مرد عادل هست که در عدالتش هلاک می‌شود و مرد شریر هست که در شرارتش عمر دراز دارد.

¹⁶پس گفتم به افراط عادل مباش و خود را زیاده حکیم مپندار مبادا خویشتن را هلاک کنی.

¹⁷و به افراط شریر مباش و احمق مشو مبادا پیش ازاجلت بمیری.

¹⁸نیکو است که به این متمسک شوی و از آن نیز دست خود را برنداری زیرا هرکه از خدا بترسد، از این هر دو بیرون خواهد آمد.

¹⁹حکمت مرد حکیم را توانایی می‌بخشدبیشتر از ده حاکم که در یک شهر باشند.

²⁰زیرامرد عادلی در دنیا نیست که نیکویی ورزد و هیچ خطا ننماید.

²¹و نیز به همه سخنانی که گفته شود دل خودرا منه، مبادا بنده خود را که تو را لعنت می‌کندبشنوی.

²²زیرا دلت می‌داند که تو نیز بسیار بارهادیگران را لعنت نموده‌ای.

²³این همه را با حکمت آزمودم و گفتم به حکمت خواهم پرداخت اما آن از من دور بود.

²⁴آنچه هست دور و بسیار عمیق است. پس کیست که آن را دریافت نماید؟

²⁵پس برگشته دل خود را بر معرفت و بحث و طلب حکمت وعقل مشغول ساختم تا بدانم که شرارت حماقت است و حماقت دیوانگی است.