2بهسر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها میایستد.
3بهجانب دروازهها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازهها صدا میزند.
4که شما راای مردان میخوانم و آواز من به بنی آدم است.
5ای جاهلان زیرکی را بفهمید وای احمقان عقل رادرک نمایید.
6بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم مینمایم و گشادن لبهایم استقامت است.
7دهانم به راستی تنطق میکند و لبهایم شرارت را مکروه میدارد.
8همه سخنان دهانم برحق است و درآنها هیچچیز کج یا معوج نیست.
9تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.
10تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.
11زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.
12من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافتهام.
13ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه میدارم.
14مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.
15به من پادشاهان سلطنت میکنند، و داوران به عدالت فتوا میدهند.