2اوامر مرا نگاه دار تازنده بمانی، و تعلیم مرا مثل مردمک چشم خویش.
3آنها را بر انگشتهای خود ببند و آنها رابر لوح قلب خود مرقوم دار.
4به حکمت بگو که تو خواهر من هستی و فهم را دوست خویش بخوان
5تا تو را از زن اجنبی نگاه دارد، و از زن غریبی که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید.
6زیرا که از دریچه خانه خود نگاه کردم، و ازپشت شبکه خویش.
7در میان جاهلان دیدم، ودر میان جوانان، جوانی ناقص العقل مشاهده نمودم،
8که در کوچه بسوی گوشه او می‌گذشت. و به راه خانه وی می‌رفت،
9در شام در حین زوال روز، در سیاهی شب و در ظلمت غلیظ،
10که اینک زنی به استقبال وی می‌آمد، در لباس زانیه ودر خباثت دل.
11زنی یاوه‌گو و سرکش که پایهایش در خانه‌اش قرار نمی گیرد.
12گاهی درکوچه‌ها و گاهی در شوارع عام، و نزد هر گوشه‌ای در کمین می‌باشد.
13پس او را بگرفت و بوسید وچهره خود را بی‌حیا ساخته، او را گفت:
14«نزدمن ذبایح سلامتی است، زیرا که امروز نذرهای خود را وفا نمودم.
15از این جهت به استقبال توبیرون آمدم، تا روی تو را به سعی تمام بطلبم وحال تو را یافتم.
امثال 7
امثال 7:2-15