2چون عادلان افزوده گردند قوم شادی میکنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله مینمایند.
3کسیکه حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور میسازد، اما کسیکه با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف مینماید.
4پادشاه ولایت را به انصاف پایدار میکند، امامرد رشوه خوار آن را ویران میسازد.
5شخصی که همسایه خود را چاپلوسی میکند دام برای پایهایش میگستراند.
6در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.
7مرد عادل دعوی فقیر را درک میکند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.