1بر مردان شریر حسد مبر، و آرزو مدارتا با ایشان معاشرت نمایی،
2زیرا که دل ایشان در ظلم تفکر میکند ولبهای ایشان درباره مشقت تکلم مینماید.
3خانه به حکمت بنا میشود، و با فطانت استوار میگردد،
4و به معرفت اطاقها پر میشود، از هر گونه اموال گرانبها و نفایس.
5مرد حکیم در قدرت میماند، و صاحب معرفت در توانایی ترقی میکند،
6زیرا که با حسن تدبیر باید جنگ بکنی، و ازکثرت مشورت دهندگان نصرت است.
7حکمت برای احمق زیاده بلند است، دهان خود را در دربار باز نمی کند.
8هرکه برای بدی تفکر میکند، او را فتنه انگیزمی گویند.
9فکر احمقان گناه است، و استهزاکننده نزد آدمیان مکروه است.
10اگر در روز تنگی سستی نمایی، قوت توتنگ میشود.
11آنانی را که برای موت برده شوند خلاص کن، و از رهانیدن آنانی که برای قتل مهیااندکوتاهی منما.
12اگر گویی که این را ندانستیم، آیا آزماینده دلها نمی فهمد؟ و حافظ جان تو نمی داند؟ و به هرکس برحسب اعمالش مکافات نخواهد داد؟