1شراب استهزا می‌کند و مسکرات عربده می‌آورد، و هر‌که به آن فریفته شود حکیم نیست.
2هیبت پادشاه مثل غرش شیر است، و هر‌که خشم او را به هیجان آورد، به‌جان خود خطامی ورزد.
3از نزاع دور شدن برای انسان عزت است، اماهر مرد احمق مجادله می‌کند.
4مرد کاهل به‌سبب زمستان شیار نمی کند، لهذا در موسم حصاد گدایی می‌کند و نمی یابد.
5مشورت در دل انسان آب عمیق است، امامرد فهیم آن را می‌کشد.
6بسا کسانند که هر یک احسان خویش رااعلام می‌کنند، اما مرد امین را کیست که پیدا کند.
7مرد عادل که به کاملیت خود سلوک نماید، پسرانش بعد از او خجسته خواهند شد.
8پادشاهی که بر کرسی داوری نشیند، تمامی بدی را از چشمان خود پراکنده می‌سازد.
9کیست که تواند گوید: «دل خود را طاهرساختم، و از گناه خویش پاک شدم.»
امثال 20
امثال 20:1-9