10برای هر‌که طریق را ترک نماید تادیب سخت است، و هر‌که از تنبیه نفرت کند خواهدمرد.
11هاویه و ابدون در حضور خداوند است، پس چند مرتبه زیاده دلهای بنی آدم.
12استهزاکننده تنبیه را دوست ندارد، و نزدحکیمان نخواهد رفت.
13دل‌شادمان چهره را زینت می‌دهد، اما ازتلخی دل روح منکسر می‌شود.
14دل مرد فهیم معرفت را می‌طلبد، اما دهان احمقان حماقت را می‌چرد.
15تمامی روزهای مصیبت کشان بد است، اماخوشی دل ضیافت دائمی است.
16اموال اندک با ترس خداوند بهتر است ازگنج عظیم با اضطراب.
17خوان بقول در جایی که محبت باشد بهتراست، از گاو پرواری که با آن عداوت باشد.
18مرد تندخو نزاع را برمی انگیزد، اما شخص دیرغضب خصومت را ساکن می‌گرداند.
19راه کاهلان مثل خاربست است، اما طریق راستان شاهراه است.
20پسر حکیم پدر را شادمان می‌سازد، اما مرداحمق مادر خویش را حقیر می‌شمارد.
21حماقت در نظر شخص ناقص العقل خوشی است، اما مرد فهیم به راستی سلوک می‌نماید.
22از عدم مشورت، تدبیرها باطل می‌شود، اما از کثرت مشورت دهندگان برقرار می‌ماند.
23برای انسان از جواب دهانش شادی حاصل می‌شود، و سخنی که در محلش گفته شودچه بسیار نیکو است.
امثال 15
امثال 15:10-23