امثال 14:1-17

¹هر زن حکیم خانه خود را بنا می‌کند، اما زن جاهل آن را با دست خود خراب می‌نماید.

²کسی‌که به راستی خود سلوک می‌نماید ازخداوند می‌ترسد، اما کسی‌که در طریق خودکج رفتار است او را تحقیر می‌نماید.

³در دهان احمق چوب تکبر است، اما لبهای حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.

⁴جایی که گاو نیست، آخور پاک است، اما ازقوت گاو، محصول زیاد می‌شود.

⁵شاهد امین دروغ نمی گوید، اما شاهد دروغ به کذب تنطق می‌کند.

⁶استهزاکننده حکمت را می‌طلبد و نمی یابد. اما به جهت مرد فهیم علم آسان است.

⁷از حضور مرد احمق دور شو، زیرا لبهای معرفت را در او نخواهی یافت.

⁸حکمت مرد زیرک این است که راه خود رادرک نماید، اما حماقت احمقان فریب است.

⁹احمقان به گناه استهزا می‌کنند، اما در میان راستان رضامندی است.

¹⁰دل شخص تلخی خویشتن را می‌داند، وغریب در خوشی آن مشارکت ندارد.

¹¹خانه شریران منهدم خواهد شد، اما خیمه راستان شکوفه خواهد آورد.

¹²راهی هست که به نظر آدمی مستقیم می‌نماید، اما عاقبت آن، طرق موت است.

¹³هم در لهو و لعب دل غمگین می‌باشد، وعاقبت این خوشی حزن است.

¹⁴کسی‌که در دل مرتد است از راههای خودسیر می‌شود، و مرد صالح به خود سیر است.

¹⁵مرد جاهل هر سخن را باور می‌کند، اما مردزیرک در رفتار خود تامل می‌نماید.

¹⁶مرد حکیم می‌ترسد و از بدی اجتناب می‌نماید، اما احمق از غرور خود ایمن می‌باشد.

¹⁷مرد کج خلق، احمقانه رفتار می‌نماید، و(مردم ) از صاحب سوظن نفرت دارند.