10مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است.
11کسی‌که زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هر‌که اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است.
12مرد شریر به شکار بدکاران طمع می‌ورزد، اما ریشه عادلان میوه می‌آورد.
13در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون می‌آید.
14انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.
15راه احمق در نظر خودش راست است، اماهر‌که نصیحت را بشنود حکیم است.
16غضب احمق فور آشکار می‌شود، اماخردمند خجالت را می‌پوشاند.
17هر‌که به راستی تنطق نماید عدالت را ظاهرمی کند، و شاهد دروغ، فریب را.
18هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهای باطل می‌زنند، اما زبان حکیمان شفا می‌بخشد.
19لب راستگو تا به ابد استوار می‌ماند، اما زبان دروغگو طرفه العینی است.
20در دل هر‌که تدبیر فاسد کند فریب است، اما مشورت دهندگان صلح را شادمانی است.
21هیچ بدی به مرد صالح واقع نمی شود، اماشریران از بلا پر خواهند شد.
22لبهای دروغگو نزد خداوند مکروه است، اما عاملان راستی پسندیده او هستند.
23مرد زیرک علم را مخفی می‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شایع می‌سازد.
24دست شخص زرنگ سلطنت خواهدنمود، اما مرد کاهل بندگی خواهد کرد.
25کدورت دل انسان، او را منحنی می‌سازد، اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.
امثال 12
امثال 12:10-25