Юһанна 7:36-52

³⁶«Мени издәйсиләр, лекин тапалмайсиләр. Мән баридиған йәргә баралмайсиләр» дегини немисиду? — дейишти.

³⁷Һейтниң ахирқи һәм әң катта күни, Әйса орнидин туруп, жуқури аваз билән: — Кимдәким уссиса, мениң йенимға келип ичсун!   

³⁸Маңа етиқат қилғучи кишиниң худди муқәддәс язмиларда ейтилғинидәк, ич-бағридин һаятлиқ сүйиниң дәриялири еқип чиқиду! — дәп җакалиди   

³⁹(у бу сөзни өзигә етиқат қилғанларға ата қилинидиған Муқәддәс Роһқа қарита ейтқан еди. Худаниң Роһи техи һеч кимгә ата қилинмиғанмиди, чүнки Әйса техи шан-шәривигә кирмигән еди).

⁴⁰Халайиқ ичидә бәзиләр бу сөзни аңлап: — Келиши муқәррәр болған пәйғәмбәр һәқиқәтән мошу екән!! — дейишти.  

⁴¹Бәзиләр: «Бу Мәсиһ екән!» дейишәтти. Йәнә бәзиләр болса: «Яқ, Мәсиһ Галилийәдин келәттиму?

⁴²Муқәддәс язмиларда, Мәсиһ падишаһ Давутниң нәслидин һәм Давутниң жути Бәйт-Ләһәм йезисидин келиду, дейилмигәнмиди?» — дейишти.

⁴³Буниң билән, халайиқ униң вәҗидин иккигә бөлүнүп кәтти.

⁴⁴Бәзилири уни тутайли дегән болсиму, лекин һеч ким униңға қол салмиди.

⁴⁵Қаравуллар ибадәтханидин баш каһинлар билән Пәрисийләрниң йениға қайтип кәлгәндә, улар қаравулларға: — Немә үчүн уни тутуп кәлмидиңлар? — дәп сорашти.

⁴⁶Қаравуллар: — Һеч ким һеч қачан бу адәмдәк сөзлигән әмәс! — дәп җавап беришти.

⁴⁷Пәрисийләр уларға җавапән: — Силәрму аздурулдуңларму?

⁴⁸Ақсақаллардин яки Пәрисийләрдин униңға етиқат қилғанлар болғанму?!

⁴⁹Лекин Тәврат қанунини билмәйдиған бу чүпрәндиләр ләнәткә қалиду! — дейишти.

⁵⁰Уларниң арисидин бири, йәни бурун ахшамда Әйсаниң алдиға кәлгән Никодим уларға:

⁵¹— Тәврат қанунимиз авал кишиниң немә қилғинини өзидин аңлап билмәй туруп, униңға һөкүм чиқирамду!

⁵²Улар җавап қилип: — Сәнму Галилийәдинму? Муқәддәс язмиларни көр, қетирқинип оқуп бақ, Галилийәдин һеч қандақ пәйғәмбәр чиқмайду! — деди.