Юһанна 4:27-33

²⁷Шу чағда униң мухлислири қайтип кәлди. Улар униң бир аял билән сөзлишиватқанлиғиға һаң-таң қелишти; лекин һеч қайсиси униңдин: «Униңдин немә издәйсән?» яки «Немишкә униң билән сөзлишисән?» дәпму соримиди.

²⁸Шуниң билән аял козисини ташлап қоюп, шәһәргә қайтип берип, кишиләргә:

²⁹— Жүрүңлар, һаятимда қилғанлиримниң һәммисини маңа ейтип бәргән бир кишини көрүп келиңлар. Әҗәба, Мәсиһ шумиду? — деди.

³⁰Буниң билән халайиқ шәһәрдин чиқип, Әйсаниң алдиға келишти.

³¹Шу арилиқта мухлислири униңға: — Устаз, бир нәрсә йәвалсаңчу? — дәп өтүнүшти.

³²Лекин у уларға: — Мениң силәр билмәйдиған бир йемәклигим бар, — деди.

³³Мухлислар бир-биригә: — Әҗәба, бириси униңға йегили бир нәрсә әкелип бәргәнмиду? — дейишти.