25Аял униңға: — Мәсиһниң, йәни «Мәсиһләнгән Қутқазғучи» дегәнниң келидиғанлиғини билимән. У кәлгәндә, бизгә һәммә ишларни ейтип бериду — деди.
26Әйса униңға: — Сән билән сөзлишиватқучи мән дәл шудурмән! — деди.
27Шу чағда униң мухлислири қайтип кәлди. Улар униң бир аял билән сөзлишиватқанлиғиға һаң-таң қелишти; лекин һеч қайсиси униңдин: «Униңдин немә издәйсән?» яки «Немишкә униң билән сөзлишисән?» дәпму соримиди.
28Шуниң билән аял козисини ташлап қоюп, шәһәргә қайтип берип, кишиләргә:
29— Жүрүңлар, һаятимда қилғанлиримниң һәммисини маңа ейтип бәргән бир кишини көрүп келиңлар. Әҗәба, Мәсиһ шумиду? — деди.
30Буниң билән халайиқ шәһәрдин чиқип, Әйсаниң алдиға келишти.
31Шу арилиқта мухлислири униңға: — Устаз, бир нәрсә йәвалсаңчу? — дәп өтүнүшти.
32Лекин у уларға: — Мениң силәр билмәйдиған бир йемәклигим бар, — деди.