ЭКЛЕЗІЯСТА 7:5-18

⁵Лепей слухаць дакоры ад мудрага, чым слухаць пахвалы ад неразумных;

⁶бо сьмех неразумных ёсьць тое, што й трэск сухога ядлоўцу пад горшчыкам. І гэта - марнасьць!

⁷Уціскаючы іншых, разумны дурнее, і хабар сэрца псуе.

⁸Канец працы лепшы за пачатак яе; цярплівы лепшы за пыхлівага.

⁹Не сьпяшайся да гневу духам тваім, бо гняздуецца гнеў у сэрцы бязглуздых.

¹⁰Не кажы: «чаму гэта колісь было лепей, чым сёньня?» - не зь вялікага розуму ты папытаўся пра гэта.

¹¹Добрая мудрасьць - як і добрая спадчына, асабліва ж бо тым, што сонца бачаць:

¹²бо пад шатамі мудрасьці, як пад шатамі срэбра; а перавага пазнаньня ў тым, што мудрасьць жыцьцё зьберагае таму, хто яе мае.

¹³Прыгледзься да дзеяў Божых: хто можа выправіць тое, што Ён зрабіў крывым.

¹⁴У добрыя дні карыстайся з дабротаў, а ў ліхія дні разважай: і тое і іншае стварыў Бог, каб ня мог чалавек нічога сказаць пасьля сябе.

¹⁵Нагледзеўся я ў дні марноты сваёй усялякага ўдосыць: справядлівы гіне ў сваёй справядлівасьці; бязбожны доўга жыве ў бязбожнасьці сваёй.

¹⁶Ня будзь лішне строгі, і не выстаўляйся залішне мудрым; навошта табе нішчыць сябе?

¹⁷Не ўпадай у грахі і ня будзь шалёны; навошта табе паміраць заўчасна?

¹⁸Добра, калі трымацьмешся толькі аднога і не адымеш рукі ад другога; бо хто богабаязны, той пазьбегне ўсяго благога.