Пәнд-несиһәтләр 7:1-19

¹И оғлум, сөзлиримгә әмәл қил, Тапшуруқлиримни жүригиңдә сақла.

²Тапшуруқлиримға әмәл қилсаң, яшнайсән; Тәлимлиримни көз қаричуқуңни асриғандәк асра.

³Уларни бармақлириңға теңип қой, Қәлб тахтаңға йезивал.

⁴Даналиқни, сән һәдә-сиңлим, дегин, Пәм-парасәтни «туққиним» дәп чақир.

⁵Шундақ қилсаң, улар сени ят хотундин жирақлаштуриду, Ағзидин силиқ сөз чиқидиған йочун аялдин нери қилиду.

⁶Бир қетим өйниң деризә көзнәклиридин ташқириға қариғинимда,

⁷Бир нәччә яш, садда жигитләрни көрдүм, Уларниң ичидин бир әқилсизни көрүп қалдим,

⁸У коча бойлап бузуқ хотун турушлуқ доқмуштин өтүп, Андин униң өйи тәрәпкә қарап маңди.

⁹Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида ишики алдидин өтти.

¹⁰Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.

¹¹Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,

¹²Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.

¹³Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —

¹⁴«Өйүмдә «енақлиқ қурбанлиғи» гөши бар, Мән бүгүн Худаға қәсәм қилған қурбанлиқни қилдим,

¹⁵Шуңа мән сизни чақирғили чиқтим, Дидариңизға тәлпүнүп издидим. Әнди сизни тепивалдим!

¹⁶Карвитимға Мисирниң кәштилик, йоллуқ либас япқучлирини яптим.

¹⁷Орун-көрпилиримгә хуш пурақ мурмәкки, муәттәр вә қовзақ дарчинларни чачтим.

¹⁸Келиң, таң атқичә муһәббәтлишәйли, ойнап һозурлинайли, Көңлимиз қанғичә өз ара әйш-ишрәт қилайли,

¹⁹Ерим өйдә йоқ, жирақ сәпәргә чиқип кәтти.