20И оғлум, атаңниң әмригә әмәл қил; Анаңниң көрсәтмисидин чиқма.
21Уларниң сөзини қәлбиңгә теңип, Уларни бойнуңға марҗандәк қилип есивал.
22Йолға чиққиниңда улар сени йетәкләйду, Ухлиғиниңда улар сени сақлайду, Уйқидин ойғанғиниңда улар сени хәвәрләндүриду.
23Чүнки Худаниң пәрмани йоруқ чирақ, Униң муқәддәс қануни нурдур; Тәрбийәниң тәнбиһлири болса һаятлиқ йолидур.
24Улар сени бузуқ хотундин сақлиғучи, Ят хотунниң шерин сөзлиридин жирақ қилғучидур.
25Униң гузәллигигә көңлүңни бағлимиғин, Униң қаш-көз ойнитиши сени әсиргә алмисун.
26Чүнки бузуқ аяллар түпәйлидин адәмләр бир парчә нанғиму зар болиду, Ят адәмниң зинахор аяли болса кишиниң қиммәтлик җенини өзигә ов қиливалиду.
27Отни қойнуңға салсаң, Өз кийимиңни көйдүрмәмсән?
28Чоғниң үстидә дәссәп маңсаң путуңни көйдүрмәмсән?
Пәнд-несиһәтләр 6
Пәнд-несиһәтләр 6:20-28