Пәнд-несиһәтләр 5:2-9

²Шундақ қилғиниңда ишқа сәзгүрлүк билән қарайдиған болисән, Ләвлириң пәм-парасәттин айрилмайду.

³Чүнки бузуқ хотунниң ағзидин һәсәл тамиду, Ләвлири зәйтун йеғидин силиқтур;

⁴Лекин униң ақивити кәкридәк аччиқ, Икки бислиқ қиличтәк өткүр.

⁵Униң қәдәмлири өлүм гирдавиға елип бариду, Тутқан йоли гөргә башлайду.  

⁶Һаятлиқ йолини қилчә билгүм йоқ дәп, Басқан қәдәмлири турақсиз болиду, Нәгә баридиғанлиғини һеч билмәйду.

⁷Шуңа, и оғуллирим, сөзлиримни көңүл қоюп аңлаңлар, Мениң дегәнлиримдин чиқмаңлар.

⁸Ундақ хотундин жирақ қач! Ишиги алдиғиму йеқин йолима!

⁹Болмиса, иззәт-абруюңни башқиларға тутқузуп қойисән, Яшлиқ жиллириңни рәһимсизләрниң қолиға тапшурисән!