Пәнд-несиһәтләр 25:6-13

⁶Падишаһниң алдида өзүңни һәмминиң алди қилип көрсәтмә, Униң алдидики әрбабларниң орнида турувалма;

⁷Орнуңни өзүңдин жуқури җанабқа берип, униң алдида пәгаһқа чүшүрүлгиниңдин көрә, Өзгиләрниң сени төргә тәклип қилғини яхшидур.  

⁸Алдирап дәваға бармиғин, Мабада берип, йеқиниң үстүн чиқип сени ләт қилса, қандақ қилисән?

⁹Йеқиниң билән муназириләшсәң, Башқиларниң сирини ачма.

¹⁰Болмиса, буни билгүчиләр сени әйипләйду, Сесиқ намдин қутулалмайсән.

¹¹Вақти-җайида қилинған сөз, Күмүч рамкиларға тизилған алтун алмилардур.

¹²Қулаққа алтун һалқа, нәпис алтундин ясалған зиннәт буюми ярашқандәк, Ақиланиниң агаһландуруши көңүл қойғанниң қулиқиға яришар.

¹³Худди орма вақтидики томузда ичкән қар сүйидәк, Ишәшлик әлчи өзини әвәткүчиләргә шундақ болар; У ғоҗайинлириниң көкси-қарнини яшартар.