Пәнд-несиһәтләр 1:10-33

¹⁰И оғлум, яманлар сени аздурса, уларға әгәшмигин.

¹¹Әгәр улар: — Жүр, қапқан қуруп адәм өлтүрәйли; Йошурунивелип, бирәр бегуна кәлгәндә урайли!

¹²Тәһтисарадәк уларни жутуветәйли, Сақ болсиму, һаңға чүшкәнләрдәк уларни жиқитайли;

¹³Улардин хилму-хил қиммәтлик мал-дунияға егә болуп, Өйлиримизни олҗа билән толдуримиз.

¹⁴Биз билән шерик бол, Һәмянимиз бир болсун, десә, —

¹⁵И оғлум, уларға йолдаш болма, Өзүңни уларниң изидин нери қил!

¹⁶Чүнки уларниң путлири рәзилликкә жүгүриду, Қолини қан қилиш үчүн алдирайду.

¹⁷Һәр қандақ учарқанат туюп қалғанда қапқан қоюш бекар аваричиликтур;

¹⁸Лекин булар дәл өз қенини төкүш үчүн сақлайду; Өз җанлириға замин болушни күтиду.

¹⁹Нәпси йоғинап кәткән һәр бир адәмниң йоллириниң ақивити мана шундақ; Һарам мал-дуния өз егилириниң җенини алиду.

²⁰Бүйүк даналиқ кочида очуқ-ашкарә хитап қилмақта, Чоң мәйданларда садасини аңлатмақта.

²¹Коча доқмушлирида адәмләрни чақирмақта, Шәһәр дәрвазилирида сөзлирини җакалимақта: —

²²И саддилар, қачанғичә мушундақ наданлиққа берилисиләр? Мәсқирә қилғучилар қачанғичә мәсқириликтин һозур алсун? Ахмақлар қачанғичә билимдин нәпрәтләнсун?!

²³Тәнбиһлиримгә қулақ селип маңған йолуңлардин янған болсаңлар еди! Роһумни силәргә төкүп берәттим, Сөзлиримни силәргә билдүргән болаттим.

²⁴Лекин чақирсам, аңлимидиңлар; Қолумни узартсам, һеч қайсиңлар қаримидиңлар.

²⁵Несиһәтлиримниң һәммисигә пәрва қилмидиңлар, Тәнбиһимни аңлашни қилчә халимидиңлар.

²⁶Шуңа, бешиңларға балайиқаза кәлгәндә күлимән, Вәһимә силәргә йетиши билән мәсқирә қилимән.

²⁷Һалакәт елип кәлгән вәһимә үстүңләргә чүшкәндә, Вәйранчилиқ силәргә қуюнтаздәк кәлгәндә, Силәр еғир қайғуға вә азапқа муптила болғиниңларда —

²⁸У чағда мошу кишиләр мәндин өтүнүп чақириду, Мән пәрва қилмаймән, Мени тәлмүрүп издисиму, тапалмайду.

²⁹Улар билимгә нәпрәтләнгинидин, Пәрвәрдигардин әйминишни таллимиғинидин,

³⁰Мениң нәсиһитимни қилчә қобул қилғуси йоқлуғидин, Тәнбиһимгиму пәрва қилмиғиниңлардин,

³¹Улар өз бешини йәйду, Өз қәстлиридин толуқ азап тартиду;

³²Чүнки саддиларниң йолдин чиқиши өз җениға замин болиду; Ахмақлар раһәтлик турмушидин өзлирини һалак қилиду.

³³Лекин маңа қулақ салғанлар аман-есән яшайду, Балайиқазалардин, ғәм-әндишләрдин халий болуп, хатирҗәм туриду.