ПСАЛТЫР 89:5-9

⁵Бо прад вачыма Тваімі тысяча гадоў, як дзень учарашні, калі ён прыйшоў, як варта начная.

⁶Ты быццам паводкаю зносіш іх; яны - як сон, як трава, што раніцаю вырастае, раніцаю цьвіце і зелянее, увечары вяне і сохне;

⁷бо мы зьнікаем ад гневу Твайго, і ад лютасьці Тваёй мы разгубленыя.

⁸Ты паклаў прад Сабою правіны нашыя і нашы тайноты ў сьвятло аблічча Твайго.

⁹Усе дні нашыя прайшлі ў гневе Тваім; мы трацім гады нашыя, нібы гук.