ПЕСЬНЯ 4:9-15

⁹Паланіла ты сэрца маё, сястрыца, нявеста, паланіла ж ты сэрца маё адным паглядам вачэй, пацеркамі аднымі на шыйцы тваёй.

¹⁰Якія пяшчотныя ласкі твае, сястрыца, нявеста, о, як намнога ласкі твае лепшыя за віно, і водар мазяў тваіх лепшы за ўсе бальзамы!

¹¹Сотавы мёд цякучы - губы твае, нявеста, мёд, малако пад тваім языком, і водар адзежы тваёй, як духмянасьць Лівана.

¹²Зачынены сад, сястрыца, нявеста, зачынены сад, запячатаная крыніца:

¹³зарасьнікі твае - гранатавы гай з сакавітымі пладамі, кіперы з нардамі,

¹⁴нард і шафран, аер і карынка, расьліны духмяныя, міра, альяс і найлепшы бальсан;

¹⁵калодзеж садоў - крыніца з жывою вадою, і крыніцы зь Лівана!