ЛУКАША 1:8-57

⁸Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,

⁹па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,

¹⁰а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, -

¹¹тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,

¹²і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.

¹³Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая ілізабета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;

¹⁴і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;

¹⁵бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;

¹⁶і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;

¹⁷і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.

¹⁸І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.

¹⁹Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;

²⁰і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.

²¹Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.

²²А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.

²³А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.

²⁴Пасьля гэтых дзён зачала ілізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:

²⁵так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.

²⁶А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,

²⁷да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.

²⁸Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.

²⁹А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.

³⁰І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;

³¹і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;

³²Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;

³³і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.

³⁴А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?

³⁵Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;

³⁶вось, і ілізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;

³⁷бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.

³⁸Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.

³⁹І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,

⁴⁰і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала ілізабэту.

⁴¹Калі ілізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Елісавета напоўнілася Духам Сьвятым,

⁴²і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!

⁴³І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?

⁴⁴Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.

⁴⁵І дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.

⁴⁶І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,

⁴⁷і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,

⁴⁸што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,

⁴⁹бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,

⁵⁰і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;

⁵¹зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;

⁵²скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;

⁵³галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;

⁵⁴прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;

⁵⁵як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.

⁵⁶А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.

⁵⁷А ілізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына.