4Мән Худани әсләп сеғиндим, аһ-зар қилдим; Сеғинип ойлинип, роһум паракәндә болди. Селаһ.
5Сән мениң көзүмни жумдурмидиң; Чоңқур ғәшлик илкидә болғанлиғимдин сөзлийәлмәйттим.
6Мән: «Кона замандики күнләрни, Қедимки жилларни хиял қилимән;
7Кечиләрдә ейтқан нахшамни әсләймән; Көңлүмдә чоңқур хиял сүримән» — дедим; Роһум интилип издимәктә еди;
8— «Рәб мәңгүгә ташливетәмду? У қайтидин илтипат көрсәтмәмду?
Зәбур 76
Зәбур 76:4-8