8Як жа мы чуем кожны сваю мову, у якой нарадзіліся,
9Парфяне і Мідзяне і Эламіты, і жыхары Месапатаміі, Юдэі і Кападокіі, Понта і Асіі,
10Фрыгіі і Памфіліі, Егіпта і частак Лівіі, што мяжуюцца з Кірынеяй, і прышлыя з Рыма, Юдэі і празеліты,
11Крыцяне і Аравіцяне, - чуем іх, як гавораць нашымі мовамі пра вялікія дзеі Божыя?
12І зьдзіўляліся ўсе і недаўмёна казалі адзін аднаму: што гэта азначае?
13А іншыя, насьміхаючыся, казалі: яны апіліся салодкім віном.
14А Пётр, стаўшы з адзінаццацьцю, узвысіў голас свой і прамовіў да іх: мужы Юдэйскія і ўсе, хто жыве ў Ерусаліме! гэта хай будзе вам вядома, і слухайце словы мае:
15яны не апіліся, як вы думаеце, бо цяпер трэйцяя гадзіна дня;
16а гэта ёсьць прадказанае прарокам Ёілем:
ДЗЕІ 2
ДЗЕІ 2:8-16