22Ён адразу пайшоў за ёю, як вол ідзе ў разьніцу, як алень на стралу,
23пакуль страла не праніжа вантробы ягонай; як птушка кідаецца ў сіло, і ня ведае, што яно - пагібель яе.
24Дык вось, дзеці, паслухайце мяне і зразумейце словы вуснаў маіх.
25Хай ня збочвае сэрца тваё на шляхі яе, ня блукай сьцежкамі яе;
26бо многіх яна параніла, і шмат дужых забіла яна:
27дом яе - дарога ў апраметную, якая вядзе ў сярэдзіну жытлішча сьмерці.
ВЫСЛОЎІ 7
ВЫСЛОЎІ 7:22-27