14Ледзь ня ўпаў я ў вялікае ліха сярод сходу і грамады!»
15Пі ваду з тваёй крыніцы, тую, якая цячэ з тваёй студні.
16Хай не разьліваюцца крыніцы твае па вуліцы, патокі водаў - па плошчах;
17хай яны будуць належаць табе самому, а ня чужым з табою.
18Крыніца твая хай дабраславёная будзе; і радуйся з жанчынай тваёй маладосьці,
19любаснаю касуляю і прыгожаю сарнаю; грудзі яе хай упояць цябе ў кожны час; каханьнем яе цешся заўсёды.
20І навошта табе, сыне мой, захапляцца распусьніцаю і абдымаць грудзі чужое?
21Бо перад вачыма Госпада ўсе шляхі чалавека, і Ён прастуе ўсе сьцежкі яго.
ВЫСЛОЎІ 5
ВЫСЛОЎІ 5:14-21