23Сказана таксама мудрымі: зважаць на асобы ў судзе - нядобра.
24Хто кажа вінаватаму: «твая праўда», таго праклянуць народы, таго зьненавідзяць плямёны;
25а тыя, што судзяць справядліва, будуць любасныя, бо прыйдзе на іх дабраславеньне.
26У вусны цалуе той, хто адказвае словамі правільнымі.
27Зрабі справы свае па-за домам, закончы іх на полі тваім, а потым уладжвай і дом твой.
28Ня сьведчы ілжыва на блізкага твайго; навошта табе ашукваць вуснамі тваімі?
29Не кажы: «як ён зрабіў са мною, так і я зраблю зь ім, адплачу чалавеку паводле ўчынкаў ягоных».
30Праходзіў я ўскрай поля чалавека лянівага і ўскрай вінаградніка чалавека неразумнага.
31І вось, усе гэта зарасло крапівою, паверхня яго збуяла бадзякамі, і каменны мур абваліўся.
32І падзівіўся я, і ўзяў да сэрца, і ўбачыў, і атрымаў навуку:
33«крыху пасьпіш, крыху падрэмлеш, крыху, рукі згарнуўшы, паляжыш;
ВЫСЛОЎІ 24
ВЫСЛОЎІ 24:23-33