ВЫСЛОЎІ 24:1-25

¹Не зайздросьці ліхім людзям і ня прагні быць зь імі:

²бо пра насільле думае сэрца іхняе, і пра ліхое гавораць вусны іхнія.

³Мудрасьцю ладзіцца дом і розумам сталюецца,

⁴і праз гаспадарчасьць нутро яго напаўняецца ўсякай каштоўнай і прыемнай маёмасьцю.

⁵Чалавек мудры - дужы, і чалавек разумны мацуе сілу сваю.

⁶Таму абдумана вядзі вайну тваю, і посьпех будзе пры мностве радцаў.

⁷Неразумнаму мудрасьць занадта высокая; каля брамы не разамкне ён вуснаў сваіх.

⁸Хто намышляе зрабіць зло, таго называюць зламысьнікам.

⁹Намысел неразумнага - грэх, і блюзьнер - мярзота людзям.

¹⁰Калі ты ў дзень бедства зьнясіліўся, дык бедная сіла твая.

¹¹Ратуй узятых на сьмерць, і няўжо ты адмовішся ад асуджаных на ўбой?

¹²Ці скажаш: «вось, мы ня ведалі гэтага?» А Выпрабавальнік сэрцаў хіба ня ведае? Назіральнік за душою тваёю ведае гэта і дасьць чалавеку паводле ўчынкаў ягоных.

¹³Еж, сыне мой, мёд, бо ён смачны, і сотавы, бо ён салодкі паднябеньню майму:

¹⁴такое і спазнаньне мудрасьці для душы тваёй. Калі ты знайшоў яе, дык ёсьць будучыня, і надзея твая ня марная.

¹⁵Не намышляй ліха, бязбожнік, супроць жытлішча праведнага; ня спустошвай месца спакою ягонага.

¹⁶Бо сем разоў упадзе праведнік і ўстане; а бязбожныя тонуць у пагібелі.

¹⁷Ня радуйся, калі ўпадзе вораг твой; і хай не весяліцца сэрца тваё, калі ён спатыкнецца.

¹⁸Інакш убачыць Гасподзь, і не даспадобы будзе Яму гэта, і Ён адверне ад яго Свой гнеў.

¹⁹Не абурайся ліхадзеямі і не зайздросьці бязбожнікам:

²⁰бо ліхі ня мае будучыні - сьветач бязбожных патухне.

²¹Бойся, сыне мой, Госпада і цара; і зь мяцежнікамі ня супольнічай,

²²бо зьнянацку прыйдзе пагібель на іх; і бяду ад іх абодвух хто загадзя ўведае?

²³Сказана таксама мудрымі: зважаць на асобы ў судзе - нядобра.

²⁴Хто кажа вінаватаму: «твая праўда», таго праклянуць народы, таго зьненавідзяць плямёны;

²⁵а тыя, што судзяць справядліва, будуць любасныя, бо прыйдзе на іх дабраславеньне.