12Прыхілі сэрца тваё да вучэньня і вушы твае - да разумных слоў.
13Не пакідай юнака без пакараньня; калі пакараеш яго дубцом, ён не памрэ:
14ты пакараеш яго дубцом і ўратуеш душу яго ад пекла.
15Сыне мой! калі сэрца тваё будзе мудрае, парадуецца і маё сэрца;
16і душа мая будзе радавацца, калі вусны твае будуць казаць слушна.
17Хай не зайздросьціць сэрца тваё грэшнікам; а хай будзе яно ва ўсе дні ў страху Гасподнім;
18бо ёсьць будучыня, і надзея твая ня страчана.
19Слухай, сыне мой, і будзь мудры, і кіруй сэрца тваё на просты шлях.
20Ня будзь сярод тых, што ўпіваюцца віном, сярод тых, што аб'ядаюцца мясам:
21бо п'яніца і ненаяда зьбяднеюць, а санлівец апранецца ў рызманы.