4Гультай зімою не арэ; жабруе летам - і няма нічога.
5Помыслы ў сэрцы ў чалавека - глыбокія воды, але чалавек разумны вычэрпвае іх.
6Многія хваляць чалавека за мілажальнасьць, а хто знойдзе чалавека надзейнага?
7Праведнік ходзіць у сваёй беспахібнасьці: шчасныя дзеці ягоныя пасьля яго!
8Цар, які сядзіць на троне правасудзьдзя, разганяе вачыма сваімі ўсё ліхое.
9Хто можа сказаць: «я ачысьціў сэрца сваё, я чысты ад грэху майго?»