4Душа гультая жадае, але марна: а душа руплівых насыціцца.
5Праведнік ненавідзіць ілжывае слова, а бязбожны сарамаціць і ганьбіць сябе.
6Праўда ахоўвае беззаганнага ў дарозе, а бязбожнасьць губіць грэшнікаў.
7Сёй-той выдае сябе за багатага, а ў яго нічога няма; другі сябе за беднага, а ў яго багацьця многа.
8Багацьцем сваім чалавек адкупляе жыцьцё сваё, а бедны і пагрозы ня чуе.
9Сьвятло праведных весела гарыць; а сьветач бязбожных тухне.
10Ад пыхі паходзіць разлад, а ў тых, што раяцца, - мудрасьць.
11Багацьце ад марнасьці памяншаецца, а хто зьбірае працаю, памнажае яго.
12Надзея, якая доўга ня праўдзіцца, стамляе сэрца, а жаданьне, якое споўнілася, - як дрэва жыцьця.
ВЫСЛОЎІ 13
ВЫСЛОЎІ 13:4-12