12Нянавісьць будзіць разлад, любоў акупае ўсе грахі.
13На вуснах у разумнага мудрасьць, а на целе ў дурнога - дубец.
14Мудрыя зьберагаюць веды, а вусны немысьля - блізкая пагібель.
15Маёмасьць багатага - моцны горад яго, бяда бедным - іхняе ўбоства.
16Праца праведнага - на жыцьцё, прыбытак бязбожнага - на грэх.
17Хто захоўвае настаўленьне, той на дарозе да жыцьця; а хто пагарджае засьцярогай - блукае.
18Хто хавае нянавісьць, у таго вусны ілжывыя; і хто пашырае паклёпы - неразумны.
19Пры шматслоўі ня ўнікнуць грэху, а хто стрымлівае вусны свае - разумны.
20Чыстае срэбра - язык праведнага, а сэрца бязбожных - нікчэма.
21Вусны праведнага пасьвяць многіх, а неразумныя мруць ад нястачы глузду.