ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 11:12-20

¹²ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων

¹³υμιν γαρ λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιαν μου δοξαζω

¹⁴ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων

¹⁵ει γαρ η αποβολη αυτων καταλλαγη κοσμου τις η προσληψις ει μη ζωη εκ νεκρων

¹⁶ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοι

¹⁷ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ων ενεκεντρισθης εν αυτοις και συγκοινωνος της ριζης και της πιοτητος της ελαιας εγενου

¹⁸μη κατακαυχω των κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζαν βασταζεις αλλ η ριζα σε

¹⁹ερεις ουν εξεκλασθησαν κλαδοι ινα εγω εγκεντρισθω

²⁰καλως τη απιστια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκας μη υψηλοφρονει αλλα φοβου